Primitive Reflexes & Motor Control

Czy zdarzyło Ci się doświadczyć sfrustrowania w sytuacji kiedy pacjent po kolejnej wizycie, pomimo zastosowania znanych przez Ciebie procedur rehabilitacyjnych nie odczuwa poprawy lub odczuwa ją tylko na chwilę?

Być może w tym momencie przypominasz sobie swoich ostatnich pacjentów z np. słabymi mm brzucha, przeciążonymi głębokimi zginaczami palców stopy, brakiem odpowiedniej kontroli stawu ramienno-łopatkowego czy łopatki i in. Problem na pozór prosty, przecież już niejednemu pacjentowi pomogłeś z tego typu dysfunkcjami. Jednak tym razem jest inaczej. Zastosowałeś przecież różne techniki terapii manualnej, przeprowadziłeś niezbędne testy, wykluczyłeś poważne patologie/ inne czynniki mogące mieć wpływ na rehabilitację i dalej nic.
Kolejna wizyta, powtarzasz schemat i znowu powtórka z rozrywki.Niezależnie od tego czy jesteś doświadczonym terapeutą z bogatym arsenałem technik terapii manualnej czy też dopiero rozpoczynasz swoją pracę z pacjentem wyżej opisana sytuacja jest na pewno wysoce frustrująca i stresująca.

A może problem tkwi gdzieś indziej? Rozważałeś problematykę przetrwałych/ uaktywnionych odruchów pierwotnych?
W Twojego pacjenta najprawdopodobniej mogło dojść do aktywacji wspomnianych odruchów.

Co to oznacza w praktyce fizjoterapeuty?  Do póki ich nie „wyłączysz”, Twoje wysiłki podczas terapii indywidualnej z pacjentem pójdą na marne, a sam pacjent będzie się coraz bardziej frustrował brakiem poprawy W rezultacie będzie odbijał się od gabinetu do gabinetu w poszukiwaniu pomocy aż wreszcie ktoś wpadnie na pomysł podjęcia pracy nad odruchami pierwotnymi.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat odruchów pierwotnych i ich wpływu na codzienne funkcjonowanie pacjenta zachęcamy do lektury naszego wpisu blogowego.